16-04-2024

Ceremonies zijn er om (opmerkelijke) overgangen te markeren.
We nodigen anderen uit om getuige te zijn en deel te nemen en er worden vaak rituele handelingen uitgevoerd. Sommige ceremonies zijn eenmalige gebeurtenissen, anderen worden regelmatig uitgevoerd en zijn vaak een eeuwenoude traditie. Naarmate onze levens en gemeenschappen veranderen en evolueren, erven we echter vaak ceremonies die niet meer passen bij de behoeften van hoe we nu leven.

In de basis is een ontwerper van bijeenkomsten schepper van relevant ceremonieel.

En steeds vaker in het huidige moderne leven kunnen en mogen we kiezen wat het waard is om gemarkeerd te worden.

Daarom vier tips wanneer een ceremonie te houden:

1. Een Einde betekent ook een Begin
Toen Stella van haar man scheidde, wisten haar vrienden niet zeker hoe ze zich rondom haar moesten gedragen. Ze liepen op eieren rond het onderwerp en namen aan dat ze er ofwel niet over wilde praten of zich er voor schaamde. Maar in werkelijkheid voelde ze opluchting en mogelijkheden en een nieuw gevoel van vrijheid. Ze wilde haar vrienden in dit moment betrekken, niet buiten sluiten.
Dus Stella besloot 15 vrienden uit het hele land uit te nodigen voor een Weekend van de Scheidingsfeesten. Ze droegen ‘Net Gescheiden’ sjerpjes en fonkelende ‘Scheiding’ tiara's naar een bar genaamd ‘Horses and Divorces’, waar ze taart met ‘Gelukkige Scheiding!’ er op in sierlijke glazuurletters uitdeelden aan elke klant in de bar. Ze zongen hartstochtelijk mee met alle door hen aangevraagde break-up liedjes.

Door nieuwe ceremonies te ontwerpen, helpen we de mensen om ons heen, onze gemeenschappen, te weten hoe ze ons kunnen steunen.

2. Ceremonie kan taboes veranderen
Henk leed, net als miljoenen mensen op de wereld, al jaren aan een darmaandoening. Privé, in stilte. Toen hij erachter kwam dat zijn ziekte na een jarenlang privégevecht volledig in remissie was, wilde hij iets groots doen om zijn gezondheidsreis te vieren en de schaamte die hij met zich meedroeg los te laten. Hij wilde ook het verhaal en het beeld veranderen van het leven met een chronische ziekte. Dus gaf hij een feest.
Op het feest werden 55 gasten begroet door een endoscopie-verpleegkundige in een witte jas die hen verwelkomde bij hun ‘colonoscopie’ en uitnodigde om
door een 5 meter lange ‘darm’ tunnel te kruipen om het feest binnen te gaan. Ze werden vervolgens begroet door een vriend met een poephoed die hen vertelde ‘you are the shit’ en hen de regels voor het evenement gaf. Het feest zat vol met allerlei gekke, meeslepende darm-gerichte activiteiten, inclusief het versieren van een nieuwe toiletbril. Henk toostte op zijn ‘diva darm’ en sprak over het loslaten van schaamte. Gasten kregen ook een toiletpapiertje om iets op te schrijven dat zij wilden loslaten, dat ze vervolgens doorspoelden in het versierde toilet. Uiteindelijk mondde het hele gebeuren uit in een groot dansfeest.

Via een luchtige ceremonie lukte het voor alle betrokkenen om te praten over waar ze eerder niet over praatten en hun blik op het onderwerp te veranderen. Iets wat deze mensen vervolgens ieder in hun eigen, andere netwerken ook weer zullen meenemen.

3. Begrafenissen zijn niet alleen voor mensen
De acteur Colin Hanks begon Hanks Kerchiefs (!) als een bijverdienste. Het werd populair en hij creeerde een trouwe community op Instagram. Toen zijn acteerschema drukker werd, besefte hij dat hij zijn bedrijf moest sluiten. Maar in plaats van de community die hij in de loop der jaren had opgebouwd gewoon te laten doodbloeden, nodigde hij hen uit voor een Instagram Live die hij "Hanks Kerchiefs Wake" noemde. Tijdens de Wake begroette hij vrienden en klanten bij naam, beantwoordde hun vragen, haalde herinneringen op aan zijn favoriete momenten en toostte op hen allen met een whiskey saluut.

Door het einde te markeren, hielp hij het merk (en zijn community en zichzelf) te accepteren en te waarderen wat er was. En het vervolgens af te sluiten.

4. Kies welke mijlpalen jou definiëren
Toen Michelle op haar 30e afstudeerde aan de rechtenopleiding, wilde haar zus een feest voor haar geven. De familie zou samenkomen voor de uitreiking van het diploma, maar haar zus wilde dit moment markeren met dezelfde feestelijkheid als bij een vrijgezellenfeestje of een babyshower. Alleen anders: ze zouden een ‘Doctorette’ geven. 150 van Michelles vrienden, familie, voormalige kamergenoten en oud-docenten verzamelden zich in het restaurant. Bij aankomst kregen ze witte Britse rechterpruiken en tijdelijke tatoeages met de tekst ‘MIJN MEISJE IS EEN JURIST’ (à la de tatoeage die Pete Davidson kreeg toen hij met Kim Kardashian uitging). Er waren toasts, verhalen, dansen en gelach, en onderwijl had zich een gemeenschap verzameld om getuige te zijn en de weg te vieren die Michelle voor zichzelf had gekozen.

Jij kunt dit ook doen. Kijk eens met frisse ogen naar de 'overgangen' in jouw eigen leven of dat van het bedrijf waar je werkt of de vereniging waar je sport.

Wat moet er veranderen of wat is er stilletjes veranderd toen je niet oplette?
Wat zou je kunnen of willen markeren?


Geinspireerd op voorbeelden van Priya Parker